اندیکاتور فیبوناچی

1. فیبوناچی بازگشتی (Fibonacci retracements): خط‌های افقی هستند که بر روی نمودار به نمایش درمی‌آیند و سطوح مقاومت و حمایت را نشان می‌دهند.
2. فیبوناچی گسترشی (Fibonacci extensions): خط‌های افقی هستند که سطوحی که قیمت در یک روند صعودی می‌تواند به ‌آن‌ها برسد را مشخص می‌کند.
3. قوس‌های فیبوناچی (Fibonacci Arcs): شکل‌های شبیه قطب‌نما هستند که ناشی از یک سطح قیمتی بالا و یا اندیکاتور فیبوناچی پایین می‌باشند و نشان‌دهندهٔ محدوده‌های مقاومت و حمایت هستند.
4. فن‌های فیبوناچی (Fibonacci Fans): فن‌های فیبوناچی، شکل‌هایی مورب هستند که توسط سطوح بالا و یا پایینی قیمت ساخته می‌شوند و نشان‌دهندهٔ محدوده‌های حمایت و مقاومت هستند.
5. مناطق زمانی فیبوناچی (Fibonacci Time zones): خطوطی عمودی هستند که به سمت آیندهٔ قیمت حرکت کردند و به‌منظور پیش‌بینی زمان رخ دادن یک حرکت قوی در قیمت طراحی شده‌اند.

آموزش اندیکاتور فیبوناچی – آموزش کاربردی | (Fibonacci Indicator)

آموزش اندیکاتور فیبوناچی با توجه به کاربرد بسیار زیاد این اندیکاتور در تحلیل تکنیکال به سرمایه گذاران بازار بورس پیشنهاد می شود. فیبوناچی و عقب‌نشینی‌های آن را می‌توان یک اندیکاتور در نظر گرفت. شاید نحوه کار با آن و نحوه رساندن سیگنال‌هایش کمی با دیگر اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال که تا به امروز با آن‌ها آشنا شده‌اید فرق داشته باشد. اما از روی نسبت‌ها و فواصل قیمت‌ها می‌توان سیگنال‌های خوبی دریافت کرد. رسالت اصلی یک اندیکاتور مشخص کردن سیگنال‌های معامله برای ماستغ پس می‌توان فیبوناچی و سطوح آن را نیز به عنوان اندیکاتور در نظر گرفت.

آموزش اندیکاتور فیبوناچی و همچنین نسبت‌های فیبوناچی در بسیاری از الگوها و امواج مختلف در نمودارهای بورس مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال برای مشخص کردن بازگشت‌ها و عقب‌نشینی‌ها بعد از ایجاد امواج الیوت، نسبت‌های فیبوناچی کمک‌ زیادی به ما می‌کنند.

فیبوناچی نام یک ریاضیدان بود که توانست یک سری نسبت‌های خاص را پیدا کند. این نسبت‌ها در طبیعت، اقتصاد، ریاضیات، مهندسی و… به وفور مشاهده می‌شوند. برای مطالعه بیشتر در مورد نسبت‌های فیبوناچی و تاریخچه و کاربردهای آن مقاله “الگوهای هارمونیک” را مطالعه کنید؛ زیرا در یک بخش مفصل در باره این نسبت‌ها صحبت شده است.

در این مقاله می‌خواهیم در مورد آموزش اندیکاتور فیبوناچی در تحلیل تکنیکال صحبت کنیم. چیزی که در اقتصاد با نام اندیکاتور تحلیل تکنیکال می‌شناسند، عقب‌نشینی (Retracement) فیبوناچی و سطوح آن است. پس قبل از اینکه به طور اختصاصی به این اندیکاتور بسیار کاربردی در تحلیل تکنیکال بپردازیم، بهتر است اندکی در مورد عقب‌نشینی اندیکاتور فیبوناچی در بورس صحبت کنیم.

اندیکاتور فیبوناچی اصلاحی چیست؟ استفاده از فیبوناچی در بازار ارزهای دیجیتال!

ابزار‌های زیادی برای تحلیل تکنیکال وجود دارند که تریدر‌ها برای پیش‌بینی قیمت آینده مورد استفاده قرار می‌دهند. این ابزار‌ها ممکن است چارچوب‌هایی تحلیلی مانند امواج الیوت (Elliott Waves) و یا اندیکاتور‌هایی مانند میانگین متحرک باشند. فیبوناچی اصلاحی (Fibonacci retracement) نیز اندیکاتور محبوب دیگری است که در بازار‌های بورس، فارکس (Forex) و اندیکاتور فیبوناچی ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد. فیبوناچی اصلاحی بر اساس توالی اعداد است که دانشمندی به لئوناردو نام فیبوناچی در حدود ۷۰۰ سال قبل آن را کشف کرده است. در این مقاله به توضیحاتی در مورد نحوه استفاده از این ابزار مهم پرداخته می‌شود. این مقاله برای کسانی مفید خواهد بود که با مفاهیم پایه‌ای ترید و تحلیل تکنیکال آشنایی نسبی دارند.

سطح فیبوناچی اصلاحی چیست؟

فیبوناچی اصلاحی ابزاری است که توسط تحلیلگران تکنیکال و تریدر‌ها برای پیدا کردن نواحی مقاومت و حمایت در یک نمودار مورد استفاده قرار می‌گیرد. از نسبت‌های فیبوناچی به صورت درصدی استفاده می‌شود؛ ابزار فیبوناچی اصلاحی برگرفته از یک رشته از اعداد است که توسط ریاضیدانی به نام فیبوناچی در قرن سیزدم میلادی کشف شده است.

ارتباطات ریاضی خاصی که بین اعداد در این توالی وجود دارد، نسبت‌هایی را ایجاد می‌کند که می‌توان بر روی نمودار مورد استفاده قرار داد. این نسبت‌ها به صورت زیر هستند:

اگرچه ۵۰ ٪ از جمله نسبت‌های فیبوناچی نیست، اما بسیاری از تریدر‌ها آن را به عنوان یک نقطه میانی لحاظ می‌کنند. از فیبوناچی اصلاحی که در خارج از محدوده ۰ تا ۱۰۰ مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌توان به ۱۶۱.۸ درصد، ۲۶۱.۸ درصد و ۴۲۳.۶ درصد اشاره کرد.

این نسبت‌ها بر روی نمودار ممکن است با سطوح برجسته‌ای در بازار همبستگی داشته باشند. معمولا تحلیلگران از فیبوناچی اصلاحی برای پیدا کردن نقاط حساسی مانند نقاط ورود و خروج و یا مقاومت و حمایت استفاده می‌کنند.

این اندیکاتور بسیار مفید است؛ زیرا می‌توان آن را بین هر دو نقطه دلخواه قیمت (نظیر بیش‌ترین و کم‌ترین قیمت) ترسیم کرد و سپس این اندیکاتور تکنیکال، این سطوح را در بین دو نقطه مورد نظر ایجاد خواهد کرد.

اگر قیمت ۱۰ دلار افزایش و سپس ۲.۳۶ دلار کاهش یابد، ۲۳.۶ درصد اصلاح شده است که رقم سطح فیبوناچی اصلاحی نیز هست. اعداد فیبوناچی در همه جای زندگی وجود دارد، در نتیجه بسیاری از معامله‌گران معتقدند که این اعداد در بازارهای مالی نیز کاربرد دارند.

چگونه فیبوناچی اصلاحی را محاسبه کنیم؟

لازم نیست که این درصد‌ها را در هر ابزار سطوح فیوناچی به صورت دستی محاسبه کنید، زیرا این درصد‌ها یکسان هستند. اما برای درک این درصد‌ها لازم است که با اعداد فیبوناچی آشنا شوید.

اعداد فیبوناچی به این صورت ایجاد می‌شوند که با ۰ و ۱ شروع می‌کنیم و در یک توالی عدد بعدی جمع دو عدد قبلی خود است. به این ترتیب با ۰ و ۱ که شروع می‌کنیم، عدد بعدی ۱ می‌شود که جمع ۰ و ۱ است. عدد بعد از آن ۲ می‌شود که جمع ۱ و ۱ است و این توالی به همین ترتیب ادامه پیدا می‌کند:

نحوه محاسبه اعداد فیبوناچی: ۰+۱=۱، ۱+۱=۲، ۲+۱=۳، ۳+۲=۵، ۵+۳=۸، ۸+۵=۱۳، ۱۳+۸= ۲۱، ۲۱+۱۳ = ۳۴ و…

سطوح مورد استفاده در ابزار فیبوناچی اصلاحی همگی از این اندیکاتور فیبوناچی اعداد نشات می‌گیرند. به جز چند عدد ابتدایی این توالی، در مورد اعداد بعدی همواره این ارتباط وجود دارد که اگر عدد قبلی را بر عدد بعدی تقسیم کنیم، چیزی در حدود ۰.۶۱۸ به دست خواهد آمد و اگر هر عدد را بر عدد بعد از عدد بعدی خود تقسیم کنیم، چیزی در حدود ۰.۳۸۲ بدست خواهد آمد. همه نسبت‌ها (به جز ۵۰٪) در ابزار فیبوناچی اصلاحی بر اساس محاسباتی بر مبنای این روش به دست آمده‌اند.

سطوح فیبوناچی اصلاحی کاملا از این رشته اعداد به دست می‌آید. به غیر از چند عدد اول، با ادامه یافتن این توالی، اگر یک عدد را بر عدد بعدی تقسیم کنید، پاسخ ۰.۶۱۸ یا ۶۱.۸ درصد است. اگر عددی را بر عدد دوم بعد از خود تقسیم کنید جواب اندیکاتور فیبوناچی برابر با ۰.۳۸۲ یا ۳۸.۲ درصد است. تمام این نسبت‌ها به جز ۵۰ درصد، بر اساس محاسبات ریاضیاتی موجود در این رشته اعداد است.

نکته جالب این است که نسبت طلایی ۰.۶۱۸ یا ۱.۶۱۸ در تابلوی گل‌های آفتابگردان اثر ونگوگ، شکل گیری کهکشان، صدف‌ها، آثار باستانی و معماری نیز وجود دارد.

نکات مهم درباره اندیکاتور فیبوناچی اصلاحی

• این اندیکاتور، هر دو نقطه‌ای که مورد نظر معامله‌گر باشد و معمولا بیش‌ترین و کم‌ترین قیمت است را به یکدیگر متصل می‌کند.
• پس از ترسیم فیبوناچی اصلاحی در نمودار، سطوح ثابت می‌شوند و تغییر نخواهند کرد. درصدهای ارائه شده، مناطقی هستند که ممکن است قیمت ثابت بماند یا اصلاح شود.
• صرفا نباید به این سطوح متکی بود. برای مثال، این خطرناک است که فرض کنیم قیمت پس از رسیدن به سطح فیبوناچی مشخص، اصلاح خواهد شد. ممکن است اینطور باشد، اما لزوما بدین صورت نیست.
• بیش‌ترین استفاده از سطوح فیبوناچی اصلاحی برای ارائه مناطق علاقه بالقوه است. اگر معامله‌گری در صدد خرید باشد، قبل از آن به ثابت ماندن قیمت در سطح فیبوناچی و سپس اصلاح آن دقت می‌کند.
• بیش‌ترین درصدهای مورد استفاده شامل ۲۳.۶، ۳۸.۲، ۵۰، ۶۱.۸ و ۷۸.۶ درصد هستند؛ این اعداد نشان می‌دهند که قیمت قبلی تا چه مقدار اصلاح شده است.

توالی فیبوناچی و نسبت طلایی

نسبت طلایی (۰.۶۱۸ درصد یا ۱.۶۱۸ درصد) یک نسبت ریاضی است که از اعداد فیبوناچی نشات می‌گیرد. حال این سوال پیش می‌آید که چرا این نسبت تا این حد اهمیت دارد؟

نسبت طلایی به طور حیرت انگیزی در بسیاری از پدیده‌های طبیعت وجود دارد؛ اتم‌ها، ستاره‌ها، کهکشان‌ها و حتی زنبور‌های عسل همگی مثال‌هایی از این نسبت هستند.

طراحان و مهندسان از این نسبت‌ها برای ایجاد ترکیب‌هایی مطلوب استفاده کرده‌اند. کار‌های زیادی با استفاده از این نسبت طلایی انجام شده است که از جمله آنها می‌توان به اهرام مصر و مونا لیزای مشهور داوینچی اشاره کرد. به نظر می‌رسد که این نسبت در بازار‌های مالی هم اهمیت بسیاری داشته باشد.

فرمول‌های سطوح فیبوناچی اصلاحی

خود فیبوناچی اصلاحی دارای فرمول خاصی نیست. هنگامی که این فیبوناچی بر روی نمودار اعمال می‌شود، کاربر دو نقطه را انتخاب می‌کند و سپس خطوطی با درصدهای تغییر قیمت رسم می‌شوند.

اگر قیمت از ۱۰ به ۱۵ دلار برسد و این دو سطح قیمت، نقاط مورد نظر برای ترسیم فیبوناچی اصلاحی باشند، در نتیجه سطح ۲۳.۶ درصد برابر با ۱۳.۸۲ دلار خواهد بود.

($15 – ($5 x 0.236)) = $13.82. سطح ۵۰ درصد نیز برابر با ۱۲.۵۰ دلار خواهد بود. $12.50 ($15 – ($5 x 0.5)) = $12.50.

سطوح فیبوناچی اصلاحی چه نکته‌ای را بیان می‌کنند؟

از سطوح فیبوناچی اصلاحی می‌توان برای سفارش‌های ورود، تعیین سطوح حد ضرر یا تعیین هدف‌های قیمتی استفاده کرد. برای مثال، یک تریدر ممکن است متوجه شود که بورس در روند صعودی قرار دارد. پس از افزایش قیمت با سطح ۶۱.۸ درصد اصلاح می‌شود و سپس دوباره شروع به افزایش می‌کند. از آنجایی که این جهش در سطح فیبوناچی رخ داده است، معامله‌گر تصمیم می‌گیرد که خرید انجام دهد. در نتیجه می‌تواند حد ضرر خود را در سطح ۷۸.۶ یا ۱۰۰ درصد قرار دهد.اندیکاتور فیبوناچی

سطوح فیبوناچی در سایر تحلیل‌های تکنیکال نیز استفاده می‌شود. برای مثال، این سطوح در انواع الگوهای هارمونیک مثل گارتلی (Gartley) و نظریه امواج الیوت نیز رایج هستند. پس از افزایش یا کاهش چشمگیر قیمت و اصلاح آن، این تحلیل‌ها متوجه می‌شوند که اصلاحیه‌ها به برگشت به سمت سطح فیبوناچی مشخصی تمایل خواهند داشت.

سطوح فیبوناچی اصلاحی ، قیمت‌های ثابتی هستند و برخلاف میانگین‌های متحرک تغییر نمی‌کنند. ماهیت ثابت سطوح قیمت، شناسایی و تعیین سریع و آسان را امکان پذیر می‌سازد. این موضوع به معامله‌گران و سرمایه گذاران امکان می‌دهد تا در خصوص رسیدن قیمت به سطحی مشخص، عاقلانه عمل کنند.

تفاوت بین سطح فیبوناچی اصلاحی و فیبوناچی انبساطی (Expansion)

اگرچه سطح فیبوناچی اصلاحی ، درصدها را بر روی کاهش قیمت اعمال می‌کند، اما فیبوناچی انبساطی، درصدها را بر روی برگشت روند به کار می‌گیرد.

برای مثال، قیمت یک سهم از ۵ به ۱۰ دلار افزایش می‌یابد و سپس به ۷.۵۰ دلار می‌رسد. تغییر قیمت از ۱۰ به ۷.۵۰ دلار یک اصلاح است. اگر قیمت مجدد افزایش یابد و به ۱۶ دلار برسد، انبساط رخ داده است.

چگونه از فیبوناچی اصلاحی استفاده کنیم؟

از ابزار فیبوناچی اصلاحی برای ترسیم سطوح بین یک دامنه قیمت استفاده می‌شود. در این حالت، دو نقطه قیمتی پایین و بالا در نظر گرفته می‌شود و فیبوناچی اصلاحی بین این دو نقطه ترسیم می‌شوند. از این ابزار می‌توان برای ترسیم سطوح مهم خارج از این دامنه قیمت نیز استفاده کرد.

فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال برای تمام الگوها و امواج الیوت کاربرد دارد. مثلا شما می‌توانید در الگوی سر و شانه، پس از باز کردن پوزیشن، می‌توانید نقطه خروج خود را با استفاده از فیبوناچی اصلاحی به راحتی پیدا کنید.

معمولا این سطوح با توجه به روند صعودی یا نزولی ترسیم می‌شوند. مثلا در یک روند صعودی، نقطه قیمت پایین برابر ۱ یا ۱۰۰ درصد در نظر گرفته می‌شود و نقطه قیمتی بالا برابر ۰ درصد در نظر گرفته خواهد شد. تریدر‌ها با استفاده از این ترسیمات می‌توانند به شناسایی سطوح مقاومت، حمایت و غیره بپردازند.

در روند نزولی پایین‌ترین نقطه قیمتی ۰ درصد و بالاترین نقطه قیمتی ۱۰۰ درصد خواهد بود. در این حالت، روند قیمت نزولی است و فیبوناچی اصلاحی از بازگشت و اصلاح حکایت دارند.

فیبوناچی اصلاحی چه اطلاعاتی به تریدر‌ها می‌دهد؟

تریدر‌ها می‌توانند با استفاده از فیبوناچی اصلاحی در مورد نقاط ورود، خروج، حد ضرر و غیره کسب کنند. نحوه استفاده از این سطوح بستگی به استراتژی و سبک ترید دارد.

بعضی از استراتژی‌ها شامل سود بردن از دامنه بین دو سطح خاص فیبوناچی هستند. به عنوان مثال، خرید در سطح ۳۸.۲ درصد و فروش در سطح ۲۳.۶ درصد در یک روند صعودی می‌تواند استراتژی جالبی باشد.

فیبوناچی اصلاحی را اغلب با تئوری امواج الیوت ترکیب می‌کنند که این می‌تواند در پیدا کردن ارتباط بین ساختار‌های موج و نواحی احتمالی مقاومت و حمایت بسیار مفید باشد.

این ابزار نیز مانند دیگر ابزار‌های تحلیل تکنیکال باید در ترکیب با دیگر ابزار‌ها مورد استفاده قرار گیرد و نباید تنها بر این ابزار اتکا کرد. این ابزار‌های تحلیل تکنیکال را باید در ترکیب با هم و در کنار توجه به محیط بازار و عوامل بنیادین برای تحلیل مورد استفاده قرار داد.

محدودیت‌های استفاده از سطوح فیبوناچی اصلاحی

اگرچه سطوح اصلاحی، قیمت احتمالی سطوح حمایتی و مقاومتی را بیان می‌کنند، اما هیچ تضمینی وجود ندارد که قیمت‌ها به مقدار پیش بینی شده برسد یا در همان حالت بماند. به همین دلیل است که اغلب از سایر سیگنال‌های تایید نیز استفاده می‌شود.

بحث دیگری که در خصوص سطوح فیبوناچی اصلاحی وجود دارد، این است که تعداد آنها بسیار زیاد است و روند قیمت می‌تواند نزدیک هر کدام از آنها برگردد. مشکل این است که معامله‌گران حرفه‌ای درگیر این موضوع هستند که کدام سطح اصلاحی در اصلاح مورد تحلیل آنها مفید خواهد بود.

کلام آخر

اعداد فیبوناچی را می‌توان در همه جای طبیعت مشاهده کرد و به همین دلیل است که بسیاری از تریدر‌ها بر این باورند که از این اعداد می‌توان در حیطه امور مالی نیز استفاده کرد.

ارتباط بین قیمت، الگو‌های نمودار و اندیکاتور‌ها بر اساس قوانین علمی یا فیزیکی نیست؛ اما بسیاری از تریدر‌ها و تریدرها در بازار به این اندیکاتور‌ها توجه می‌کنند و همین امر ممکن است باعث پیش‌بینی نقاط مختلف شود. نظر شما چیست؟ ابزار‌های تحلیل تکنیکال تا چه حد در جهان بیت کوین و ارز‌های دیجیتال جواب می‌دهند؟ منتظر نظرات شما هستیم.

آشنایی با اندیکاتور فیبوناچی + آموزش تصویری انواع فیبوناچی

ازدیگر ابزارهای پرطرفدار در تحلیل تکنیکال، نسبت های فیبوناچی می باشند. این نسبت ها توسط ریاضیدان ایتالیایی “لئوناردو فیبوناچی” کشف شده است. سطوح فیبوناچی اعداد هندسی هستند، بنابراین سطوح گسترش پس از رسم چشم‌نواز به نظر می‌رسند. سطوح گسترش و اصلاحی فیبوناچی سطوح نامرئی حمایت و مقاومت محسوب می‌شوند. همچنین معامله گران از سطوح اندیکاتور فیبوناچی می‌توانند برای مشخص کردن زمان ورود به معامله، زمان توقف و هدف استفاده کنند.

ابزارهای فیبوناچی در بازارهای مالی جهت تشخیص بازگشت قیمت یا ادامه روند بکار برده می‌شوند. فیبوناچی شامل طیف گسترده‌ای از ابزارها می‌شود که شامل:

۱- فیبوناچی اصلاحی Fibonacci Retracement) RET)

۲-فیبوناچی Arcs (Fibonacci Arcs)

۳-فیبوناچی Fibonacci FAN) FAN)

۴-فیبوناچی اکستنشن EXT Fibonacci Extensions))

۵- فیبوناچی اکسپنشن EXP (Expansion Fibonacci)

۶- فیبوناچی نواحی زمانی Time zones Fibonacci

نحوه تشکیل اعداد دنباله‌ی فیبوناچی

همان‌طور که در تصویر می‌بینید اگر با اعداد دنباله‌ فیبوناچی مربع‌هایی بسازیم، ملاحظه می‌کنید که مربع‌ها چگونه به‌طور منظم و مرتب کنار هم جای می‌گیرند؛ مثلا مربع‌های یک و یک مربع دو را می‌سازند؛ مربع‌های پنج و هشت مربع ۱۳ را ایجاد می‌کنند؛ مربع‌های هشت و ۱۳ مربع ۲۱ را می‌سازند و به همین منوال ادامه می‌یابد. سپس اگر به‌اندازه‌ی طول ضلع اندیکاتور فیبوناچی مربع‌ها کمان‌هایی رسم شود، در نهایت یک مارپیچ بدست می‌آید که به‌سرعت رشد می‌کند.

نحوه استفاده از ابزار فیبوناچی در تحلیل تکنیکال

ابتدا باید یک ‌روند خاص را مشخص کنیم. این روند می‌تواند صعودی یا نزولی باشد. نکته‌ای که باید توجه مورد توجه قرار دهیم، این است که تشخیص استفاده از ابزار کاملا شخصی است و بی‌شک تجربه می‌تواند اولین مؤلفه‌ مهم در استفاده از آن باشد و برای تشخیص نقاط کف و سقف، تجربه به‌طور محسوس خود را نشان می‌دهد. برای رسم باید در روند صعودی پس از انتخاب ابزار، کف را به سقف و در روند نزولی سقف را به کف وصل کنیم.

برای نحوه‌ی معامله باید منتظر واکنش معامله‌گران در یکی از سطوح فیبوناچی باشیم. به ‌بیانی دیگر برای تشخیص اینکه این سطح حمایت یا مقاومت است، باید تمام پارامترهایی که برای یک حمایت یا مقاومت در حالت عادی بررسی می‌کردید، را لحاظ کنید.

در این میان نسبت‌های ۶۱.۸ درصد و ۳۸.۲ درصد از اهمیت برگشتی بیشتری برخوردار هستند. ابتدا باید روی تراز ۳۸.۲ درصد حساس بود و درصورتی‌ که این تراز را رد کرد، به ۶۱.۸ درصد حساس شد و درصورتی ‌که از این تراز عبور کند، اندیکاتور فیبوناچی تراز بعدی ۷۸.۶ درصد خواهد بود و درصورتی‌که این سطح بشکند، احتمالا با کف قیمتی برخورد می‌کند و به‌احتمال ‌زیاد این کف را می‌شکند.

فیبوناچی اصلاحی (Retracement)

فیبوناچی اصلاحی یا ریتریسمنت (retracement) عبارتی است که در تحلیل تکنیکال به دفعات مکرر درباره آن شنیده‌اید و ساده‌ترین و کاربردی‌ترین نوع از ابزارهای فیبوناچی به حساب می آید. سطوح فیبوناچی از خطوط افقی برای مشخص کردن نواحی مقاومت و حمایت در سطوح کلیدی فیبوناچی استفاده می‌کنند و قبل از اینکه روند در مسیر اصلی خود حرکت کند به این خطوط واکنش نشان می‌دهند. این سطوح با رسم یک خط روند بین قله و دره قیمت و سپس تقسیم فاصله عمودی به سطوح کلیدی فیبوناچی ۲۳٫۶ درصد، ۳۸٫۲ درصد، ۵۰ درصد، ۶۱٫۸ درصد و ۱۰۰ درصد تعیین می‌گردد.

معامله با استفاده از سطوح فیبوناچی اصلاحی

وقتی یک روند صعودی وجود دارد، سطوح فیبوناچی اصلاحی را می‌توان به عنوان سیگنال خرید در زمان پولبک در نظر داشت. برای احتیاط، استفاده از یک اندیکاتور مومنتوم مثل استوکاستیک یا MACD در این هنگام عاقلانه به نظر می‌رسد تا بتوان بهترین موقعیت را به دست آورد. در نظر داشته باشید وقتی یک سطح قیمتی از فیبوناچی با یکی دیگر از اندیکاتورها مانند میانگین متحرک ۲۰۰ روزه در یک محدوده قرار می‌گیرد باید آنرا به عنوان یک حمایت و یا مقاومت قوی‌تر در نظر گرفت.

فیبوناچی Arcs

فیبوناچی Arcs ابزاری در تحلیل تکنیکال است که شامل سه خط خمیده می‌شود و با هدف پیش‌بینی نقاط حمایت و مقاومت احتمالی رسم می‌گردد. برای رسم فیبوناچی Arcs ابتدا یک خط روند نامرئی بین دو نقطه سقف و کف در یک بازه زمانی کشیده می‌شود سپس سه خط خمیده، این خط روند نامرئی را به سطوح ۳۸٫۲ درصد، ۵۰ درصد و ۶۱٫۸ درصد فیبوناچی تقسیم می‌نماید. معمولا تصمیم برای معامله زمانی گرفته می‌شود که قیمت از این سطوح کلیدی عبور کند.

معامله با استفاده از فیبوناچی Arcs ابتدا با تشخیص سطوح کلیدی فیبوناچی Arcs آغاز می‌گردد. قدم بعدی، رصد و مانیتور سهم تا ببینیم قیمت سهم در این سطوح چگونه رفتاری را نشان می دهد. اگر قیمت سقف قبلی خود را به سمت بالا بشکند و یک خط مقاومت فیبوناچی Arc مانند ۳۸٫۲ ، ۵۰ یا ۶۱٫۸ درصد نیز شکسته شود، احتمالا موقعیت خرید مناسبی به وجود آمده است.

سپس معامله‌گران می‌بایست با توجه به سقف بعدی که با استفاده از خطوط فیبوناچی Arcs مشخص است سود خود را شناسایی نمایند.

فیبوناچی فن (FAN)

فیبوناچی FAN از سه خط مورب با درصدهای فیبوناچی رسم می‌شود تا نقاط کلیدی حمایت و مقاومت بدست آید. برای رسم فیبوناچی فن، یک خط روند از دو نقطه سقف و کف کشیده می‌شود و سپس فاصله عمودی بین دو نقطه بالایی و پایینی به درصدهای فیبوناچی ۳۸٫۲ درصد، ۵۰ درصد و ۶۱٫۸ درصد تقسیم می‌شود. در نتیجه این بخش‌بندی، نقاطی در فاصله بین دو نقطه بالا و پایین روی نمودار قیمت وجود خواهد داشت. سپس سه خط “فن” با رسم خط از نقطه سمت چپ به هرکدام از سه نقطه‌ای که نماینده یکی از نسبت‌های فیبوناچی است شکل می‌گیرد.

فیبوناچی اکستنشن (Extensions)

این نوع ابزار فیبوناچی در واقع نوعی از فیبوناچی اصلاحی است که برای تشخیص نواحی مقاومت و حمایت بازار استفاده می‌شود. احتمال بازگشت بازار پس از یک موج صعودی یا نزولی در فیبوناچی اکستنشن ۱۶۱٫۸ درصد ، ۲۶۱٫۸ درصد و ۴۲۳٫۶ درصد وجود دارد. این نوع فیبوناچی، چنین نقاط بازگشتی بیش از ۱۰۰ درصد را برای تشخیص اهداف قیمت پیش‌بینی می‌کند. به طور مثال در تصویر زیر، قیمت پس از یک روند نزولی اقدام به صعود تا ۱۶۱٫۸ درصد کرد و این سطح به عنوان یک مقاومت عمل نموده است.

حرکت اصلاحی قیمت به معنای این است که قیمت سهام بخشی از حرکت قبلی خود را اصلاح می‌کند. در بیشتر مواقع این اصلاح قیمت در یکی از سطوح استاندارد فیبوناچی روی می‌دهد: ۳۸٫۲ درصد، ۵۰ درصد و ۶۱٫۸ درصد. اما اگر سهم بیش از ۱۰۰ درصد از حرکت قبلی خود تغییر قیمت داشته باشد، از فیبوناچی اکستنشن استفاده می‌شود. معامله‌گران از این درصدهای فیبوناچی اکستنشن با سایر اندیکاتورها یا الگوها برای تعیین اهداف قیمتی بهره مند می شوند.

راه بهتر و کاربردی‌تر استفاده از فیبوناچی اکستنشن این است که وقتی قیمت سهام در سقف و یا کف جدید است و زمانی که هیچ سطح مشخص مقاومت یا حمایت شکل نگرفته است این فیبوناچی محاسبه و رسم شود. برای مثال اگر یک معامله‌گر سهمی را میخرد و قیمت سهام سقف‌های جدید بسازد، معامله‌گر می‌تواند فیبوناچی اکستنشن را محاسبه کند تا بداند اصلاح قیمت سهام در چه محدوده‌ای آغاز خواهد شد و کجا باید سهم را بفروشد. همچنین زمانی که سهام در حال نزول است و معامله‌گر سهم را فروخته، می‌توان از فیبوناچی اکستنشن بهره گرفته و زمان احتمالی صعود مجدد سهم را نظاره گر باشد.

فیبوناچی اکسپنشن (Expansion)

فیبوناچی اکسپنشن بسیار شبیه فیبوناچی ریتریسمنت (اصلاحی) است و ادامه روند صعودی یا نزولی را تا نقطه پایان محاسبه می‌کند. درفیبو ناچی اکسپنشن فقط دو نقطه مورد استفاده قرارمی گیرد. در فیبوناچی اکستنشن در یک روند نزولی، درصدهای ۶۱٫۸ درصد، ۱۰۰ درصد، ۱۶۱٫۸ درصد و ۲۶۱ درصد نقاط A و B هستند که به درصدهای نقطه A و B نیاز داریم و مطابق درصدهایی که برای فیبوناچی اکستنشن ذکر شد، انتظار حرکت بازار تا ۱۶۱٫۸ ، ۲۶۱٫۸ و ۴۲۳٫۶ درصد از نقطه شروع حرکت وجود دارد.

نواحی زمانی فیبوناچی

نواحی زمانی فیبوناچی خطوطی عمودی هستند که مناطق بالقوه‌ای را نشان می‌دهند که در آن‌ها نوسان زیاد، کم یا معکوس رخ می‌دهد. نواحی زمانی فیبوناچی یک شاخص تکنیکال مبتنی بر زمان است. شاخص معمولاً با نوسان زیاد یا پایین نوسان در نمودار شروع می شود. نواحی زمانی فیبوناچی نسبت به زمان اولیه انتخاب می‌شوند. فرض کنید تاریخ شروع اول اردیبهشت انتخاب شده باشد، این تاریخ را (۰) قرار می‌دهیم. اولین خط عمودی نواحی زمانی فیبوناچی در روز معاملاتی بعدی (۱) ظاهر می‌شود، خط بعدی دو روز بعد (۲)، سپس سه روز بعد (۳)، سپس پنج روز بعد (۵)، سپس هشت روز بعد (۸) و… . شناسایی نقطه شروع مناسب یک عامل مهم در استفاده از نواحی زمانی فیبوناچی است. تاریخ یا دوره انتخاب شده نسبتاً مهم است و باید یک نقطه سقف یا کف را نشان دهد.

خطوط و اعداد فیبوناچی در تحلیل تکنیکال چیست؟

اعداد فیبوناچی (Fibonacci numbers) به‌عنوان یک اندیکاتور تکنیکال به‌کار می‌روند. این توالی اعداد توسط ریاضی‌دان ایتالیایی به نام فیبوناچی در قرن سیزدهم میلادی ابداع شد.

این توالی اعداد، که از صفر و یک شروع می‌شود، از طریق جمع شدن دو عدد قبلی به‌دست می‌آید. برای مثال، بخش ابتدایی این توالی به‌شکل زیر است. 0، 1، 1، 2، 3، 5، 8، 13، 21، 34، 55، 89، 144، 233، 377 و …

ضرایبی از این توالی به‌دست می‌آید که برخی معتقدند حرکت بازار را پیش‌بینی می‌کند.

توالی فیبوناچی به‌علت وجود نسبت طلایی (Golden ratio) که برابر با 1.618 می‌باشد، و یا معکوس آن که برابر 0.618 می‌باشد، مورد توجه است.

در توالی فیبوناچی، هر عدد داده شده تقریباً 1.618 برابر عدد قبل از خود می‌باشد، البته در این حالت چند عدد اول را در نظر نمی‌گیریم.

همچنین هر عدد برابر با 0.618 برابر عدد بعدی‌اش می‌باشد، باز هم چند عدد استفاده شده در ابتدای توالی را در این حالت نیز در نظر نمی‌گیریم.

نسبت طلایی در همه‌جای طبیعت وجود دارد و همه‌چیز را از جهت‌گیری آوندها در یک برگ تا میزان رزونانس مغناطیسی در کریستال‌های کوبالت نیوبیت (Cobalt niobate crystals) را نشان می‌دهند.

فیبوناچی بازگشتی – Fibonacci retracements، منبع: Investopedia به نقل از Tradingview

نکات کلیدی:

• اعداد و خطوط فیبوناچی با نسبت‌های معروف فیبوناچی ساخته شده‌اند.
• اعداد پُرکاربرد فیبوناچی در بازارهای مالی شامل 0.236، 0.382، 0.618، 1.618، 2.618 و 4.236 هستند. این نسبت‌ها و یا درصدها می‌توانند از تقسیم اعداد مشخصی در این توالی به اعداد دیگر حاصل شوند.
• با وجود اینکه این اعداد، اعداد فیبوناچی محسوب نمی‌شوند؛ بسیاری از ‌معامله‌گران از سطوح 0.5، 1 و 2 نیز استفاده می‌کنند.
• این اعداد نشان می‌دهند که قیمت می‌تواند چه میزان حرکت را داشته باشد. برای مثال، اگر قیمت سهمی ‌از یک دلار به دو دلار برسد، می‌توان اعداد فیبوناچی را بر آن اعمال کرد. یک سقوط قیمتی به سطح 1.76 دلار برابر با 23.6 درصد بازگشت از حرکت قیمتی شروع شده از سطح یک دلار می‌باشد.
• دو عدد از پُرکاربردترین ابزارهای فیبوناچی، فیبوناچی برگشتی و فیبوناچی گسترشی (Fibonacci extensions) می‌باشند. فیبوناچی برگشتی (Fibonacci retracements) مقدار بازگشت قیمتی را محاسبه می‌کند و می‌گوید که قیمت در بازگشت قیمتی تا چه سطوحی می‌تواند پیش برود. فیبوناچی گسترشی نیز میزان حرکت موج اصلی قیمت را بیان می‌دارد.

فرمول‌های اعداد فیبوناچی و سطوح فیبوناچی

اعداد فیبوناچی فرمول خاصی ندارند، بلکه اعدادی در یک توالی عددی هستند که با یکدیگر ارتباط دارند.

چگونه سطوح فیبوناچی بازگشتی را محاسبه کنیم؟

توالی اعداد فیبوناچی می‌تواند به‌شکل‌های گوناگون به‌منظور محاسبهٔ سطوح فیبوناچی برگشتی و یا سطوح فیبوناچی گسترشی مورد استفاده قرار گیرد.

در این بخش یاد می‌گیرید که چگونه این سطوح را پیدا کنید. نحوهٔ استفاده از این سطوح را نیز در قسمت بعدی خواهید دید.

فیبوناچی برگشتی به دو نقطهٔ قیمتی نیاز دارد که باید در نمودار قیمت انتخاب شوند. معمولاً برای فیبوناچی برگشتی از سطح سوئینگ‌های (بالاترین نقطه قیمتی) و سطح سوئینگ لو (پایین‌ترین سطح قیمتی) استفاده می‌کنند.

زمانی که این دو نقطه را انتخاب کردید، خطوط فیبوناچی به‌همراه اعداد ‌آن‌ها در نمودار شما رسم می‌شوند.

اگر قیمت یک سهم از پانزده دلار به بیست دلار برسد، در این حالت سطح 6.23 درصدی برابر با سطح قیمتی 18.82 دلاری می‌باشد. که آن را بدین شکل محاسبه می‌کنیم:

$18.82 = (0.236*$5) – $20

سطح قیمتی 50 درصد نیز برابر با 17.5 دلار خواهد بود که آن را نیز می‌توانیم بدین شکل محاسبه کنیم:

سطوح فیبوناچی گسترشی

سطوح فیبوناچی گسترشی نیز از توالی اعداد فیبوناچی به‌دست می‌آیند. هرچه در این توالی اعدادی به سمت جلو می‌رویم، می‌توانیم عدد را بر عدد قبلی آن تقسیم کنیم تا عددی برابر با1.618 را به‌دست بیاوریم.

همچنین با تقسیم یک عدد بر عددی با دو فاصله قبل از آن به‌نسبت 2.618 می‌رسیم. با تقسیم یک عدد بر عددی با سه فاصله قبل از آن نیز می‌توانیم به‌نسبت 4.236 برسیم.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فیبوناچی گسترشی یا انبساطی می‌توانید از مطلب آموزشی «فیبوناچی گسترشی یا انبساطی در تحلیل تکنیکال چیست؟» دیدن نمایید.

استفاده از فیبوناچی گسترشی (Fibonacci Extensions) نیازمند به سه نقطهٔ قیمتی می‌باشد. اولین نقطه، محل شروع حرکت، دومین نقطه محل انتهای حرکت، و نقطهٔ سوم نیز محلی در این میان است که این نقطه می‌تواند همان محلی باشد که پولبک قیمتی انجام گرفته است.

اگر قیمت از سی دلار به چهل دلار افزایش یابد، و این دو قیمت را به‌عنوان نقاط یک و دو در نظر بگیریم، سطح قیمتی 161.8 درصدی، 16.18 دلار بالاتر از قیمت انتخاب شده به‌عنوان نقطهٔ سوم قرار می‌گیرد.

اگر نقطهٔ سوم سی‌وپنج دلار باشد، سطح 161.18 درصدی فیبوناچی گسترشی برابر با 51.18 دلار خواهد بود (35 + 16.18).

سطوح صد درصد و دویست درصد اعداد رسمی‌ فیبوناچی محسوب نمی‌شوند، اما ‌آن‌ها سطوح کاربردی به‌شمار می‌آیند زیرا که حرکات مشابه را در بازار نشان می‌دهند.

اعداد و خطوط فیبوناچی چه چیزهایی به ما می‌گویند؟

برخی ‌معامله‌گران باور دارند که اعداد فیبوناچی نقشی مهم در بازارهای مالی ایفا می‌کنند. همان‌طور که بالاتر اشاره شد، توالی اعداد فیبوناچی می‌تواند به‌منظور ایجاد نسبت‌ها و یا درصدهایی که ‌معامله‌گران از ‌آن‌ها استفاده می‌کنند، استفاده شود.

این سطوح شامل این اعداد می‌باشند: 23.6 درصد، 38.2 درصد، 50 درصد، 61.8 درصد، 78.6 درصد، 100 درصد، 161.8 درصد، 261.8 درصد و 423.6 درصد. این درصدها با استفاده از تکنیک‌های مختلفی در نمودار اعمال می‌شوند:

1. فیبوناچی بازگشتی (Fibonacci retracements): خط‌های افقی هستند که بر روی نمودار به نمایش درمی‌آیند و سطوح مقاومت و حمایت را نشان می‌دهند.
2. فیبوناچی گسترشی (Fibonacci extensions): خط‌های افقی هستند که سطوحی که قیمت در یک روند صعودی می‌تواند به ‌آن‌ها برسد را مشخص می‌کند.
3. قوس‌های فیبوناچی (Fibonacci Arcs): شکل‌های شبیه قطب‌نما هستند که ناشی از یک سطح قیمتی بالا و یا پایین می‌باشند و نشان‌دهندهٔ محدوده‌های مقاومت و حمایت هستند.
4. فن‌های فیبوناچی (Fibonacci Fans): فن‌های فیبوناچی، شکل‌هایی مورب هستند که توسط سطوح بالا و یا پایینی قیمت ساخته می‌شوند و نشان‌دهندهٔ محدوده‌های حمایت و مقاومت هستند.
5. مناطق زمانی فیبوناچی (Fibonacci Time zones): خطوطی عمودی هستند که به اندیکاتور فیبوناچی سمت آیندهٔ قیمت حرکت کردند و به‌منظور پیش‌بینی زمان رخ دادن یک حرکت قوی در قیمت طراحی شده‌اند.

فیبوناچی‌های برگشتی (Fibonacci Retracements)

فیبوناچی‌های برگشتی (Fibonacci Retracements) معمول‌ترین نوع توالی‌های فیبوناچی در تحلیل‌های تکنیکال به‌شمار می‌روند.

در طی یک روند، فیبوناچی‌های برگشتی می‌توانند برای تشخیص میزان عمق پولبک قیمتی صورت گرفته استفاده شوند.

موج‌های انگیزشی (Impulse waves)، موج‌های بزرگتر قیمت در جهت روند هستند در حالی که پولبک‌های قیمتی، موج‌های کوچک‌تری هستند که مابین ‌آن‌ها و برخلاف جهت روند اصلی رخ می‌دهند.

از آنجایی که ‌آن‌ها موج‌های کوچک‌تر هستند، ‌به‌میزان درصدی از موج‌های بزرگ‌تر حرکت خواهند کرد. ‌معامله‌گران در زمان وقوع پولبک‌ها به‌سطوح فیبوناچی بین 23.6 درصد تا 78.6 درصد نگاه می‌کنند.

اگر قیمت در نزدیک یکی از این سطوح متوقف شده و دوباره حرکت به سمت بالای خود را از سر بگیرد، یک ‌معامله‌گر ممکن است وارد معامله‌ای در جهت روند اصلی شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پولبک می‌توانید از مطلب آموزشی «پولبک در تحلیل تکنیکال چیست؟» دیدن نمایید.

سطوح فیبوناچی می‌توانند به‌عنوان راهنمایی برای یافتن محل ورود به معامله استفاده شوند. هرچند باید در نظر داشته باشید که حرکات قیمتی باید پیش از ورود به معامله براساس سطوح فیبوناچی مورد تأیید قرار بگیرد.

هیچ ‌معامله‌گری تا پیش از واکنش قیمت، نمی‌داند که کدام سطح قیمتی فیبوناچی باعث توقف روند خواهد شد، بنابراین باید ‌صبر کرد و سطوح قیمتی را رصد کرد تا بتوانند در فرصتی مناسب وارد معامله شوند.

قوس‌ها، فن‌ها، فیبوناچی‌های گسترشی و فیبوناچی‌های منطقهٔ زمانی همگی یک موضوع واحد را نشان می‌دهند اما به‌صورت‌های مختلفی بر روی نمودارها اعمال می‌گردند.

هر یک از این فیبوناچی‌ها نشان‌دهندهٔ نقاط احتمالی مقاومت و حمایت می‌باشد. که البته باید در نظر داشت که این نقاط مقاومت و حمایت از طریق اعمال اعداد فیبوناچی بر روی حرکت سابق قیمتی به‌دست آمده است.

این نقاط مقاومت و حمایت می‌تواند سطوحی را به ما بدهد که قیمت ممکن است در آن متوقف شود و سپس در آینده به سمت بالا حرکت کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سطوح حمایت و مقاومت می‌توانید از مطلب آموزشی «سطوح حمایت و مقاومت در تحلیل تکنیکال چیست؟» دیدن نمایید.

تفاوت بین اعداد فیبوناچی (Fibonacci numbers) و اعداد گَن (Gann numbers)

گَن (W.D. Gann) یک ‌معامله‌گر مشهور بود که تعداد زیادی از ابزارها بر پایهٔ اعداد را برای ‌معامله‌گری طراحی نمود.

اندیکاتورهایی که بر پایهٔ کار او توسعه یافتند شامل خطوط فن گَن (Gann Fan) و مربع گَن (Gann Square) می‌باشند.

اندیکاتور بادبزن گَن (Gann Fan) برای مثال، از زاویه‌های 45 درجه استفاده می‌کند، که گَن ‌آن‌ها را به‌عنوان زوایای مهم پیدا کرده بود.

کارهای گَن به‌صورت کلی در حدود دایره‌ها و زوایا قرار دارد. اعداد فیبوناچی از سویی دیگر، بیشتر با نسبت‌های به‌دست آمده از توالی این اعداد نشأت می‌گیرند.

گَن یک ‌معامله‌گر بود، بنابراین روش او برای استفاده در بازارهای مالی طراحی شده است. روش‌های فیبوناچی در اصل برای ‌معامله‌گری طراحی نشده است، اما توسط ‌معامله‌گران و تحلیل‌گران بازار به‌منظور استفاده در بازارهای مالی بهینه شده است.

محدودیت‌های استفاده از اعداد و سطوح فیبوناچی

استفاده از فیبوناچی‌ها مسئله‌ای ذهنی می‌باشد زیرا که ‌معامله‌گر باید مقادیر بالا یا پایین در نمودار را خودشان انتخاب کنند.

مقادیر بالا (Highs) و پایین (Lowes) انتخاب شده توسط ‌معامله‌گر می‌تواند نتایجی که او به‌دست می‌آورد را تحت تأثیر قرار دهد.

اختلاف‌نظر دیگری که در مورد اعداد فیبوناچی و روش‌های ‌معامله‌گری با ‌آن‌ها وجود دارد این است که تعداد سطوح بسیار زیادی در آن وجود دارد که بازار می‌تواند در نزدیکی هر یک از ‌آن‌ها دچار بازگشت قیمتی شود، که موجب می‌شود این اندیکاتور به‌عنوان اندیکاتوری که می‌توان پس از رخ دادن حرکات قیمتی از آن استفاده کرد، در نظر گرفته شود.

مشکل اصلی اینجا است که حدس زدن و پیدا کردن عددی که سطح قیمتی در آن در حال حاضر و یا در آیندهٔ بازار مهم خواهد بود، سخت می‌باشد.

اگر علاقه مند به یادگیری بیشتر در این حوزه هستید می‌توانید از نقشه راهنمای دیجی کوینر به نام «درخت یادگیری» دیدن نمایید که از نقطه ابتدایی تا انتهای مسیر را ریل گذاری کرده است.

شما با مطالعه درخت یادگیری تا حد مطلوبی دانش خود را افزایش داده‌اید اما برای حرفه ای شدن و انجام معاملات در این بازار نیاز به یک راهنمای مجرب و با تجربه دارید.

مجموعه دیجی کوینر بر آن است که با برگزاری کلاس‌های آموزشی تجریبات چند ساله خود را در اختیار هم وطنان عزیز قرار دهد تا در این بحران اقتصادی بتوانند در آمد دلاری کسب نمایند. (تاریخ برگزاری کلاس‌ها متعاقبا از طریق وب‌سایت اعلام خواهد شد.)

تیم تحریریه دیجی کوینر

این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.

فیبوناچی؛ قسمت بیست و پنجم آموزش تحلیل تکنیکال ارزهای دیجیتال

فیبوناچی و سطح اصلاحی (ریتریسمنت)، اکستنشن و پروجکشن یکی از ابزارهای تحلیل تکنیکال در ارز دیجیتال است که به آموزش آن می‌پردازیم.

سطوح فیبوناچی موضوع جلسه بیست و پنجم آموزش تحلیل تکنیکال ارز دیجیتال است. بسیاری از تحلیل‌گران در بازار رمز ارزها نیز از انواع مختلف این ابزار مانند سطوح اصلاحی (Retracement)، سطوح اکستنشن (Extension) و سطوح پروجکشن (Projection) در نمودارهای خود استفاده می‌کنند. در جلسه بیست و پنجم این دوره آموزشی، به معرفی سطوح Fibonacci می‌پردازیم.

اعداد فیبوناچی در تحلیل تکنیکال

سطوح فیبوناچی یکی از ابزارهای محبوب در تحلیل تکنیکال بوده که از دنباله ارائه شده توسط فیبوناچی‌ (Fibonacci)، دانشمند و ریاضی‌دان قرن 13 میلادی، الهام گرفته است. دنباله اعداد فیبوناچی چنین هستند: 1 , 2 , 3 , 5 , 8 , 13 , 21 , … .

اعداد فیبوناچی ویژگی‌های خاصی دارند که به روابط بین این اعداد اشاره دارد. در ادامه، بخشی از این روابط خاص را آورده‌ایم:

• جمع دو عدد متوالی برابر عدد با بعدی است. به عبارتی هر عدد در این سری، از جمع دو عدد قبلی خود بدست می‌آید. برای مثال جمع دو عدد 1 و 2 مساوی 3 است.
• تقسیم هر عدد بر عدد بعدی آن (بعد از 4 عدد اول) به عدد 0.61 میل می‌کند. برای مثال از تقسیم عدد 5 بر عدد 8، عدد 0.625 بدست می‌آید. همچنین ار تقسیم عدد اول این سری (1) به عدد دوم این سری (2) عدد 0.5 و از تقسیم عدد 2 بر 3 نسبت 0.66 بدست می‌آید. این اعداد در تحلیل تکنیکال بسیار کاربردی هستند.
• از تقسیم هر عدد به عدد قبلی خود، نسبت 1.61 بدست می‌آید. این عدد نیز در روش تحلیلی فیبوناچی بسیار کاربردی است.
• از تقسیم هر عدد به دو عدد بعد از خود، نسبت 0.38 بدست می‌آید. البته هر چه اعداد بزرگتری را به هم تقسیم کنیم، عدد حاصله به این نسبت نزدیک‌تر می‌شود.
• از تقسیم هر عدد به دو عدد قبل از خود نیز نسبت 2.61 بدست خواهد آمد. این عدد نیز در روش فیبوناچی‌ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یه طور کلی، تمامی اعدادی که در روش فیبوناچی و در تحلیل تکنیکال مورد استفاده قرار می‌گیرند، استفاده از همین نسبت بین اعداد فیبوناچی است.

ابزارهای پرکاربرد Fibonacci در تحلیل تکنیکال

در تحلیل تکنیکال به طور مستقیم از سری اعداد فیبوناچی استفاده نمی‌شود؛ بلکه همانطور که در بالا اشاره شد، از نسبت‌ها و روابط بین این اعداد استفاده می‌شود. برای مثال نسبت 0.5 یا 50 درصد، عددی بسیار پرکاربرد در این روش تحلیل برای سطوح اصلاحی است. معمولا در یک روند صعودی، اصلاح هر موج صعودی تا سطح 50 درصد فیبوناچی اتفاق می‌افتد. همچنین سطح 0.61 نیز به عنوان یک سطح بازگشتی شناخته می‌شود. 23.6 %، 38.2 % و 61.8% از دیگر سطوح پرکاربرد در این روش تحلیلی هستند. پس در این روش از نسبت‌های سری اعداد فیبوناچی استفاده می‌شود. در ادامه بیشتر به این موضوع می‌پردازیم.

یکی از توصیه‌های جدی در تحلیل تکنیکال، معامله در جهت روند بازار است. با استفاده از خطوط فیبوناچی، می‌توان ریسک معامله را به میزان قابل توجهی کاهش داد؛ به این‌صورت که در اصلاح یک روند صعودی، خرید انجام شود تا از ادامه روند بیشترین بهره را برد.

سطوح فیبوناچی اصلاحی (ریتریسمنت)

دو شیوه استفاده از سطوح فیبوناچی در بین تحلیل‌گران رایج است. سطوحی اصلاحی فیبوناچی یا Fibonacci Retracement یکی از آنهاست. ابزار اصلاحی در واقع سطوح حمایتی و مقاومتی را نشان می‌دهد. این سطوح، خطوطی ثابت و افقی بر روی نمودار بوده که محدوده‌های احتمالی حمایت و مقاومت برای قیمت هستند. این سطوح را اندیکاتور فیبوناچی با یک عدد به صورت درصدی بیان می‌کنند و عبارتند از:

23.6 درصد، 38.2 درصد، 50 درصد، 61.8 درصد و 78.6 درصد.

تقریبا در تمامی پلتفرم‌های تحلیل، ابزار فیبوناچی وجود دارد و نیازی به حفظ کردن و یا محاسبه این درصدها نخواهد بود. حتما تاکنون متوجه شده‌اید که این درصدها همان روابط بین سری اعداد فیبوناچی که در مقدمه این آموزش گفته شد، هستند.

سطح صفر و یک فیبوناچی بر روی هر قیمتی که بخواهید قرار می‌گیرند، اما جایگاه این دو عدد بسیار مهم بوده و اگر نقطه صفر و یک فیبوناچی را تغییر دهید، نتایج دیگری بدست خواهد آمد.

توصیه می‌شود که سطوح صفر و یک فیبوناچی‌ بر روی آخرین روند قیمتی قرار بگیرد؛ به این صورت که سطح یک یا صد درصد فیبوناچی‌ را در ابتدای روند و سطح صفر یا صفر درصد فیبوناچی‌ را در انتهای روند قرار دهیم. تصویر زیر نحوه استفاده از ابزار اصلاحی Fibonacci را نشان می‌دهد.

همانطور که در نمودار بالا مشاهده می‌کنید، برای استفاده از ابزار سطوح اصلاحی فیبوناچی‌ به منظور یافتن محل اتمام اصلاح قیمتی، بایستی سطح یک فیبوناچی‌ را در ابتدای موج و سطح صفر را در انتهای موج قرار دهیم. بازگشت قیمت در یکی از سطوح اتفاق خواهد افتاد. در مثال بالا، قیمت بیت کوین از سطح 38 درصد برگشته است.

نکته‌ای که باید توجه کرد این است که نباید به صرف اینکه قیمت بر روی سطح 50 درصد فیبوناچی‌ یا هر سطح اصلاحی دیگر قرار گرفته، اقدام به معامله کرد. هیچ الزامی وجود ندارد که قیمت از روی یکی از سطوح اصلاحی فیبوناچی بازگردد. بلکه فقط احتمال بازگشت قیمت از روی این سطوح وجود دارد. به همین خاطر بایستی این ابزار در کنار سایر ابزار تحلیلی استفاده شود.

سطوح فیبوناچی اکستنشن

سطوح اکستنشن فیبوناچی (Fibonacci Extension) شیوه دوم استفاده از سطوح فیبوناچی است. در اینجا نیز مانند سطوح اصلاحی از نسبت بین اعداد این دنباله استفاد می‌شود. سطوح اصلاحی فیبوناچی برای پیدا کردن مناطق احتمالی حمایت و مقاومت مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما سطوح اکستنشن ابزاری به منظور پیدا کردن اهداف احتمالی روند فعلی بازار هستند.

سطوح اصلاحی فیبوناچی‌ بین سطح صفر و یک ترسیم می‌شوند، اما سطوح اکستنشن بالای سطح یک یا صد درصد فیبوناچی‌ قرار دارند. سطوح اصلی اکستنشن عبارتند از: 161.8 درصد، 261.8 درصد و 423.6 درصد.

همانند قبل، این سطوح به معنی اهداف قطعی روند فعلی بازار نیست، بلکه این ارقام صرفا اهداف احتمالی هستند. تصویر زیر نحوه استفاده از سطوح اکستنشن فیبوناچی‌ را نشان می‌دهد.

ابزار فیبوناچی‌ در زمینه تحلیل زمانی بازار نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین در روش الیوت، نسبت‌های فیبوناچی‌ کاربرد زیادی دارند.

در بخش انتهایی این دوره، به معرفی الگوهای کندل استیک خواهیم پرداخت.

*در صورت داشتن سوال، کاربران می‌توانند آن را در گروه تلگرامی اکسچینو مگ مطرح نمایند.